„Prowiant” na drogę wiary
Jezus jest naszym „Prowiantem” na drodze pomnażania wiary. Kto "spożywa ten chleb, będzie żył na wieki".
2024-04-18
Komentarz do fragmentu Ewangelii J 6, 44-51
III tydzień wielkanocny
Czytając dzisiejsza Ewangelię mam przed sobą obraz rodziców wyprawiających swoje dzieci w drogę; na wycieczkę, na kolonie czy jeszcze gdzie indziej. Matka czy ojciec zaopatrują je wówczas w niezbędny dla „przetrwania” na czas podróży prowiant, w coś, co pozwoli im nie odczuć głodu czy pragnienia. Nie inaczej było z Bogiem, Ojcem który „wyprawił” swój Lud na pustynię. Aby mogli przetrwać czas tułaczki zesłał im z nieba mannę. Jezus powołuje się dziś właśnie na ten obraz, ale mannie przeciwstawia samego Siebie. Mówi: „Ja jestem chlebem życia. Ojcowie wasi jedli mannę na pustyni i pomarli. To jest chleb, który z nieba zstępuje: Kto go je, nie umrze. Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba. Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki. Chlebem, który Ja dam, jest moje Ciało, wydane za życie świata”.
Jezus jest Chlebem, który zaspokoi wszelkie nasze pragnienia na czas ziemskiej wędrówki. Jest też przedziwnym Chlebem, który zapewni życie wieczne, zapewni nam nieśmiertelność. Jest naszym „Prowiantem” na drodze pomnażania wiary, tak, aby i na nas mogła spełnić się obietnica Jezusa „Kto we mnie wierzy, ma życie wieczne
